Het zit er weer op!

In Detroit stonden wij om 8:15 uur op (15:15 NL tijd) en onze koffers waren zó ingepakt. De rit naar Chicago zou 5 uur duren maar toen we 2 ½ uur onderweg waren, het was inmiddels al 13 uur, realiseerden we ons dat het in Chicago een uur eerder zou zijn. Kortom, we hadden zeeën van tijd en gingen op zoek naar een hapje eten.

Omdat we deze vakantie nog geen burger bij Wendy hadden gegeten, besloot William een afslag te nemen waar een Wendy zat. Goede beslissing want er was ook een Macy’s en ik heb mijn Clinique spulletjes aangevuld. Bij Wendy’s werd ik overigens nog vals beschuldigd dat ik niet afgerekend zou hebben en in ruil daarvoor hebben we een hele rits condiment cups ‘meegenomen’.’

Vier uur voor onze boardingtijd kwamen wij aan op de terminal en zijn direct doorgelopen naar de lounge. Het vliegveld was niet echt veel en ook de taxfree was niet zo uitgebreid. De vlucht zelf is erg rustig verlopen. William en ik zijn nog even van stoel gewisseld want zijn stoel werkte niet meer en moest met de hand op en neer gedaan worden door twee stewardessen. Ik wilde een uurtje slapen en dat ging eigenlijk prima op zijn stoel. Wonder boven wonder heeft hij ook nog een paar tukkies gedaan, dat lukt hem vrijwel nooit.

Op Heathrow – let wel, na 7 uur vliegen, om 10 uur in de ochtend en al bijna 20 uur op – kwamen we erachter dat de National Express Shuttle naar Gatwick Terminal 4 niet meer aandeed en dat we naar Terminal 5 moesten met de bus. Eenmaal volledig door elkaar geklutst, bleek dat we een kaartje moesten KOPEN voor de Shuttle! Nou ben ik niet te beroerd om iets te kopen maar als ik toch %6?<9d@@#$0()! Business Class reis met British Airways en dezelfde maatschappij zet me op een vlucht naar Amsterdam vanaf een ander vliegveld, dan verwacht ik niet dat ik moet ruiken dat ik ponden mee moet nemen om een buskaartje aan te schaffen! Kortom, ik ging op oorlogspad op de manier die ik van de Engelse lerares geleerd had. De customer service bood ons niet een kaartje aan voor de shuttle maar deed een veel beter aanbod: een vlucht om 13:15 vanaf Terminal 5. De kapotte stoel was direct naar de achtergrond verdwenen, dat kan ik je wel zeggen.

De trein van Schiphol naar Den Haag was warm maar binnen 1 uur stonden we voor de deur van de Tomatenstraat. Bijna samen met Belderbos die nog even met een jonge vrouw ons huis kwam bezichtigen! Kwam trouwens wel goed uit hoor want de auto wilde niet starten en de makelaar heeft even de startkabels erop gezet!

Het is nu half 10 en we zijn in totaal zo’n 32 uur wakker met een paar hazenslaapjes tussendoor. Kortom, we zijn moe en gaan zo slapen. In het weekend zet ik wat foto’s op de blog met de spulletjes die we hebben aangeschaft: Gneetjes, beestjes en nog een paar dingen.

Welterusten!